Nog maar net 5 jaar oud was ik toen mijn moeder me naar klassiek ballet les bracht. De eerste lessen waren in een kelder ergens in de wijk waar wij woonden. Ik vond het spannend maar ook leuk. Later kwam ik op balletschool Terpsichore. Deze balletschool, geleid door Lily Rus, gaf ook regelmatig uitvoeringen in de Stadschouwburg in Groningen.

Ik herinner me nog mijn eerste uitvoering van de kleutergroep. Vol trots liep ik in mijn lichtblauwe balletpakje, samen met de groep op het podium van de schouwburg. Na afloop van het optreden ging je dan naar de bovenste verdieping in de zaal: de engelenbak. Tijdens de pauze kon je dan weer naar je ouders die ook in de schouwburg zaten.

Een andere uitvoering die me heel erg is bij gebleven was een uitvoering over het sprookje Piggelmee.Ik was een jaar of 7 en had geen hoofdrol alhoewel ik dat diep van binnen wel had gewild. Nee ik had een bijrol. Ik had een groene jurk aan, met lange slierten groene stof aan mijn armen. 

Na de pauze zat ik bij mijn ouders in de zaal en toen bleek dat de burgemeester net voor mijn ouders zat. Mijn vader kende hem wel, omdat mijn vader destijds bij de Gemeente werkte en weleens contact met hem had.

De burgemeester draaide zich om naar mij en vroeg of ik al gedanst had. Ik vertelde over het stuk waar ik in had gedanst. Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik vol trots zei:””ja, ik was zeewier”

Ik had dan wel niet de hoofdrol, maar ik was zo trots!

Grote kans dat de burgemeester me niet eens gezien had op het podium, maar ik was de grote, kleine ballerina!

Ik wilde toen ik 12 was zeker nog door met klassiek ballet, en er is zelfs sprake geweest dat ik naar en speciale opleiding kon gaan. Maar mijn ouders hadden een ander plan: Ik moest eerst maar naar de MAVO en dan zouden we wel weer verder kijken.

Uiteindelijk ben ik toen gestopt met ballet. Dus mijn eerste grote droom viel in duigen.

Later heb ik nog meer dromen gehad, maar mijn ouders waren mensen die één hele grote overtuiging hadden: ‘“Wees nou maar voorzichtig, dan kun je ook niet falen en teleurstellingen krijgen.” En dus stopte ik met dromen.

Die overtuiging heb ik zeker overgenomen. Nog meer overtuigingen die in hetzelfde rijtje passen:

“Verheug je nu maar niet teveel, anders ben je straks zo teleurgesteld als het niets wordt.” en “Pas je vooral aan anderen, val niet uit de toon.”

Mijn ouders waren altijd heel erg bezig met ‘wat anderen wel niet van je zouden denken’.

Jaren lang heb ik zo geleefd, zelfs nog lang nadat mijn ouders waren overleden. En zelfs nu hoor ik nog weleens de stem van mijn moeder, die me probeert te behoeden en te beschermen tegen allerlei beren op de weg (die zij dan zou zien, maar ik niet.)

Maar nu stuur ik die angst en die gedachten terug naar haar. Het zijn tenslotte haar angsten. Ze zijn niet van mij.

Ik was heel trots als zeewier, maar ik heb jaren geleden besloten dat ik nu de hoofdrol wil in mijn leven. En als ik dan toch ook eens de bijrol heb, dan wil ik dat dat een bewuste keuze is. Niet omdat ik bang ben voor de hoofdrol te gaan.

En die trots, die ik als 7 jarig meisje had, ben ik heel lang kwijt geweest. Maar die heb ik ook weer terug gevonden. Die was ik niet echt kwijt, maar die zat diep verscholen in mij.

Bedekt met lagen van’ ik ben niet goed genoeg’,’ ik kan het niet’ , ‘wie ben ik om trots op te zijn’ en nog veel meer lagen van beperkende overtuigingen.

En nog kom ik nu en dan weer een beperkende overtuiging tegen. Maar het verschil is dat ik ze nu direct herken en dan ombuig naar een positieve, mij dienende, overtuiging.

En ja ik durf weer te dromen. Heb zelfs hele grote dromen!

Ik kan je wel vertellen dat het leven veel plezieriger is nu ik luister naar wat voor mij goed, licht voelt. En dat ik los laat wat me zwaar en ongelukkig maakt. Ik kan zeggen dat ik een leven heb waar ik blij van wordt.

Ook toen er kort geleden iets op mijn pad kwam waarmee ik extra geld kan verdienen, zelfs wanneer ik slaap, heb ik op mijn gevoel gereageerd. Het voelde goed.

(Update 2021: Dit was het begin van mijn avontuur met passief inkomen. Ik heb ondertussen een veel betere manier gevonden om mijn geld te laten groeien)

Ik hoorde even weer de stem van mijn moeder, die bang was voor iets wat nieuw is. Maar ik heb de keuze gemaakt er in te springen en dat voelt zo lekker (in een andere blog zal ik daarover meer gaan vertellen, maar als je nu al nieuwsgierig wordt en meer wilt weten, bel me dan of stuur me een messenger berichtje)

Herken je jezelf in mijn verhaal en zou je graag ook andere keuzes willen maken zodat jij ook een leven kunt creëren waar je blij van wordt?

Wil jij ook ontdekken welke beperkende overtuigingen jij los zou kunnen laten en echt weer worden wie jij bent?

Neem dan even, vrijblijvend, contact met me op. Dan kijken we wat ik voor jou kan betekenen zodat jij ook in jouw kracht stapt en een leven waar je blij van wordt gaat krijgen.

Woon je niet in de buurt van Groningen? Geen probleem: mijn coaching kan o.a. ook via ZOOM plaatsvinden.

Ik kijk er naar uit jou te begeleiden op weg naar jouw stralende toekomst.

Liefs,

Marian-José

Ken je vrouwen waar je deze blog mee wilt delen? Fantastisch als je hem doorstuurt. Alvast bedankt!

Ik vind het super om met je te connecten op Facebook. Onder deze blog kun je mijn facebookpagina vinden en liken.